Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ 1821 ΧΤΥΠΑ ΑΚΟΜΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
« Τον καιρό της πανδημίας, όπου Μουσεία και Αρχαιολογικοί χώροι είναι κλειστοί, δεν παύουν να υπάρχουν τόποι ιστορικής μνήμης (και τεκμηρίωσης), Και τόποι προσκυνηματικοί, λόγω του ιστορικού βάρους ή του ιστορικού τους περιεχομένου. Που μπορούμε να πάμε, να συλλογιστούμε, να προσευχηθούμε και να προσκυνήσουμε. Γιατί ότι έχει σχέση με το 1821 είναι «Τα Άγια των Αγίων», του Έθνους μας. Είναι η πεμπτουσία της σημερινής μας ύπαρξης ως κράτος και υπόστασης στον κόσμο, ως έθνος. Ότι έχει ρίζες στον Αγώνα της Ανεξαρτησίας, είναι αιώνια πηγή ζωής. Είναι άσβεστη φωτιά ιερή. Και εμείς πρέπει να λαχταράμε να πιούμε νερό από αυτή την καθάρια πηγή και να ανάβουμε την πνευματική μας λαμπάδα, από την φλόγα την άκτιστη».
Θεόδωρος Γκούμας.
Σήμερα, βρέθηκα πίσω από το Προεδρικό Μέγαρο. Στον Ι. Ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, της οδού Στησιχόρου. Την εκκλησία που από το 1859 κρατάει μέσα της ένα καλά φυλαγμένο μυστικό. Ένα πολύτιμο κειμήλιο της απαρχής της Ελληνικής Επανάστασης. Την ταριχευμένη καρδιά του Αλέξανδρου Υψηλάντη (1792-1828). Του Αρχηγού της Φιλικής Εταιρείας. Και Αρχηγού του Αγώνα της Ανεξαρτησίας, των Ελλήνων (22 Φεβρουαρίου 1821).
Εδώ, σε ασημένια λήκυθο, φυλάσσεται η καρδιά του Αλέξανδρου και σε μια άλλη, η καρδιά του αδελφού του Γεωργίου Υψηλάντη. Από το 1843 όπου η καρδιά ήρθε στην Ελλάδα, αρχικά στον Μητροπολιτικό Ι. Ναό Αγίας Ειρήνης. Και μετέπειτα, με την φροντίδα της αδελφής τους Μαρίας Υψηλάντη Μουρούζη, στην εδώ εκκλησία. Αν και το έθιμο αυτό δεν συνάδει με τη ορθόδοξη παράδοση, για λόγους ύψιστου συμβολισμού, η Ελληνική Πολιτεία, έχει αποδώσει τον οφειλόμενο φόρο τιμής.
Ο Ναός των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, της οδού Στησιχόρου, πίσω από το Προεδρικό Μέγαρο και μια ανάσα από την Τουρκική Πρεσβεία, είναι ένας προσκυνηματικός τόπος, για όποιον ακόμη, ασπάζεται τα ιδανικά της Ελληνικής Επανάστασης του 1821Που αξίζει να γνωρίζουμε, πως δεν τελείωσε ποτέ! Αθάνατος ο «Τελευταίος Πρίγκιπας» Αλέξανδρος Υψηλάντης!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου